Vakantie Hongarije 2008

Zondag 10 augustus hebben we een dagje niets gedaan. We hebben heel de dag lui op de camping doorgebracht en in de buurt van ons huisje van het uitzicht over het Balatonmeer genoten. Ciska heeft bijna de hele dag met Manon opgetrokken in het zwembad en bij het strandje gespeeld. 's Avonds zijn we met z'n allen naar Balatonfüred gelopen om daar te gaan eten. Na het eten hebben we nog wat langs het haventje over de pier gewandeld alvorens terug te wandelen naar de camping.

De volgende dag zijn we naar het dorpje Tihany gegaan op slechts een paar kilometer afstand van de camping. We hebben de auto geparkeerd en zijn verder gaan wandelen door het plaatsje met zijn vele souvenierwinkeltjes. Ook hebben we de barokke kerk en het ernaast gelegen benedictijnen klooster bekeken. Er is ook een klein museum. Na nog wat dingen te hebben bekeken hebben we geprobeerd de kluizenaars grotten te vinden op de oostelijke wand van de berg Óvár. Er is een wandelpad naartoe vanuit het dorp, maar met de huidige temperaturen hadden we niet veel zin in lange wandelingen in de hitte. Op het kaartje van de Tourist Info zagen we dat we er via het dorpje Gödrös redelijk dicht in de buurt zouden moeten kunnen komen. Na wat ronddwalingen in het dorpje, er stonden geen bordjes, hebben we de auto ergens geparkeerd en zijn gaan lopen. Al snel hadden we het pad gevonden en binnen een paar honderd meter waren we bij de grotten. Grieks-Orthodoxe kluizenaars hebben hier van de 11e tot 14e eeuw grotten in de bergwand gehakt waaronder hun slaapvertrekken, een eetkamer en uiteraard een kapel. Volgens het kaartje moest er een paar honderd meter nog een grot zijn. Arjan en Ciska zijn daar nog naar op zoek gegaan. De tweede grot hebben ze niet gevonden, wel de volgens het kaartje verder gelegen Ciprián bron, de enige bron van het schiereiland Tihany. Na deze wandeling zijn we terug gegaan naar de camping.

Eenmaal terug op de camping hebben we nog een waterfiets met glijbaan gehuurd en hebben daarmee nog een uur over het meer gewaterfietst en ook nog in het meer gezwommen. Het is heerlijk water om in te zwemmen, niet zo koud als in het zwembad. 's Avonds zijn we bij de pizzeria op de camping gaan eten, daar zat ook Manon en haar familie weer. Na het eten hebben we op het terras bij hun huisje nog wat gedronken en de kinderen hebben nog een uur een skelter gehuurd en over het terrein van de camping gereden.

Met Manon en de rest van haar familie hadden we afgesproken om de volgende dag 's ochtends de grot in Tapolca te gaan bekijken. Tapolca ligt op een klein uurtje rijden van de camping. Nadat we bij de grot een kaartje hadden gekocht moesten we nog een tijdje wachten voor we met een gids de grot in konden. Deze grot is bij toeval aan het begin 20e eeuw ontdekt toen men een bron aan het graven was. De grot is in feite een groot onderaards meer met allerlei gangen. Toen we eindelijk de grot in gingen vertelde de gids een heel verhaal in het Hongaars, voor ons dus niet te begrijpen. Na dit lange verhaal zijn we naar de bootjes gelopen. Daar moesten we opnieuw een tijd wachten voor we aan de beurt waren. Je kan maar met maximaal 4 personen in een bootje en je moet zelf door de gangen roeien. Het water was erg helder, soms ondiep, some weer behoorlijk diep. De vaartocht was niet zo lang en de grot valt verder ook wel tegen, het is geen druipsteengrot. Je vaart alleen door de gangen die door het water in het gesteente zijn uitgesleten. Na de vaartocht was er nog een korte wandeling door een ander deel van de grot. Ook daar wederom geen stalagtieten of stalagmieten. Al met al dus wel een beetje een tegenvaller deze grot. Toen we er uit gingen stond er een lange rij wachtenden, tot ver voor de ingang. Deze mensen moeten minstens een uur wachten voor ze aan de beurt zijn en dan staat ze toch wel een tegenvaller te wachten. Zeker als je zo lang in de rij hebt gestaan. Na de grot hebben we met z'n allen nog wat gedronken en daarna zijn we ieder ons eigen weegs gegaan. Wij hebben nog een klein uurtje door Tapolca gewandeld en hebben de watermolen bekeken. Deze ligt bij een mooie vijver met veel vissen en er is ook een speeltuin. Dit is een mooi deel van Tapolca om wat te wandelen of om even rustig te zitten in de schaduw van een boom.

Na het bezoek aan Tapolca zijn we op zoek gegaan naar de basaltkolommen in de bergen, beetje vergelijkbaar met de Giants Causeway in Noord-Ierland. Maar we konden er helaas niet dicht bij komen. Toen de auto niet verder op het steile steenpad wilde zijn we verder gaan lopen in de hoop er dichter bij te kunnen komen. Op een gegeven moment kwamen we bij een groot open veld waar een klein kerkje werd gebouwd. Toen we stonden te bedenken wat we verder zouden doen kwam er een pater op ons afgelopen. Behalve Hongaars sprak hij alleen een beetje Frans en Hilleke kon zich met moeite verstaanbaar maken. Toen ze vroeg of hij water had, dat hadden we namelijk niet meegenomen, nam hij ons mee naar zijn huisje en gaf ons een fles water. Daarna zijn we weer terug gegaan naar de auto en vervolgens naar de camping. Onderweg hebben we bij een stalletje nog wat fruit gekocht en dat op de camping als lunch gegeten.

Eenmaal terug op de camping zijn Ciska en Manon zijn vervolgens naar het zwembad gegaan. We hebben 's avonds gegeten in één van de restaurants op de camping. Daarna bij een ander café nog een afscheidsborrel gedronken. En hebben Ciska en Manon hebben weer een skelter gehuurd, nu een 2-persoons versie, en over de camping rondgereden. Na de borrel hebben we alvast het meeste van de bagage ingepakt zodat we de volgende ochtend niet veel meer hoefden te doen.