Vakantie Hongarije 2008

De zuidelijkste stad van Hongarije is Siklós, niet ver van de grens met Kroatië. De burcht in deze stad was onze bestemming voor de volgende dag. In eerste instantie waren we naar Barcs gegaan voor een boottocht over de rivier de Dráva in het Duna-Dráva National Park. Maar na wat ronddwalingen konden we niets vinden en zijn naar Siklós gereden. In het kasteel zijn diverse ruimten te bezichtigen. Onder ander de vroegere gevangenis, kerk en een martelkamer. Ook is er een museum, een tentoonstelling over handschoenen, een klein wassenbeeldenmuseum, een wijnmuseum en een kamer met jachttroffeeën. We hebben zo'n anderhalf uur door het kasteel rondgelopen. Daarna zijn we naar de Tourist Info in Siklós gegaan om navraag te doen naar boottochten op de Dráva. Omdat het betaald parkeren was is alleen Hilleke naar binnen gegaan en zijn Arjan en Ciska in de auto gebleven. Toen Hilleke weer terug was zijn we naar Drávaszabolcs gereden aan de grens met Kroatië, de Dráva vormt hier namelijk de grens tussen Hongarije en Kroatië. We zagen de grenspost al op de brug tussen beide landen, maar geen boot. Maar net voor de brug was er een klein weggetje met een bord met een boot er op en daar zijn we ingereden. Inderdaad was er aan het einde een kade met een boot. Maar verder was daar niemand. Er was wel iemand van het Duna-Dráva National Park die ons wist te vertellen dat de boot alleen voor groepen vaart en niet op vaste tijden. Hij heeft voor ons de eigenaar gebeld en wist ons daarna te vertellen dat er om 3 uur een groep zou komen waar we nog wel mee mee konden. Het was nu 2 twee uur en we hadden nog geen lunch gehad, dus zijn we in dat uur naar Harkány gegaan en hebben bij een bakker broodjes gekocht en ter plekke opgegeten. Daarna terug naar de boot waar inmiddels meer leven was te bespeuren. De eigenaar vertelde eerst iets in het Hongaars over de rivier, voor ons in het geheel niet te volgen. Aan die taal valt werkelijk geen touw vast te knopen. Maar even later vertelde hij het ons kort in het Duits. Even na 3 uur vertrokken we. Dit gebied van de rivier is 40 jaar verboden gebied geweest als grensgebied tussen Hongarije en het toenmalige Joegoslavië. Dit heeft een positief effect gehad op de natuur, deze kon zich hier ongestoord, zonder enige menselijke invloed, ontwikkelen. Daardoor ziet de natuur er woest uit en heb je het idee dat je door de jungle in het Amazonegebied vaart. Helaas lieten zich ook vandaag maar weinig vogels zien, alleen wat aalscholvers. Op de plaats waar de rivier ophoudt grens te zijn en Kroatië in gaat zijn we omgekeerd en terug gevaren naar het begin punt. Vandaar zijn we terug gereden naar de camping.

De afstand van Görgeteg naar Balatonfüred is niet zo groot en omdat we pas vanaf 3 uur in het huisje op de camping kunnen had het weinig zin om vroeg op te staan en vroeg te vertrekken. Dus rustig opgestaan, ontbeten en ingepakt. Rond 12 uur afscheid genomen van Jose en Irene en vervolgens zijn we vertrokken. De reis ging voorspoedig en eenmaal bij het Balatonmeer aangekomen was er ook een snelweg. Daar zijn we echter weer snel afgegaan om in een restaurant ergens aan het meer te lunchen. Daar maakten we ook direct kennis met het toeristische gekkenhuis aan het Balatonmeer. Na de lunch hebben we het meer overgestoken met de veerpont naar Tihany en eenmaal aan de overkant van het meer waren we al snel bij de camping. We waren mede naar deze camping gekomen omdat hier ook Manon, een vriendinnetje van Ciska, met haar ouders en broer Jelle verbleef. Bij het inchecken zagen we Jelle al en nadat we onze spullen uit de auto hadden geladen in het huisje zijn we naar hun huisje gelopen. Daar hebben we de rest van de middag gezellig gezeten en 's avonds hebben we nog met z'n allen bij één van de vele restaurants op de camping gegeten.

Op de eerste dag bij het Balatonmeer hebben we wat plaatsjes in de omgeving bezocht. Dit omdat de Manon en haar familie een dagje naar Boedapest waren en Ciska dus toch niet met haar kon spelen. Het weer was niet zo mooi als we gewend waren. De afgelopen nacht had het ook behoorlijk geregend en ge-onweerd. Als eerste zijn we naar Veszprém gereden, niet zo ver van Balatonfüred. Deze stad is het eerste bisdom van het land en eeuwenlang de zetel van de koninklijke huishouding. Het is één van de belangrijkste steden van Hongarije. We zijn naar de burcht op een heuvel in de stad gegaan waar we wat hebben rondgelopen. Na wat te hebben gegeten, wat erg lang duurde, hebben we nog de brandtoren beklommen. Terwijl we op de toren stonden en genoten van het uitzicht over de stad, begon het te regenen. Dat zat er al een tijdje aan te komen, de lucht zag er al een tijdje erg grijs uit. De volgende stop was het kasteel Kinizsi in Nagyvázsony, niet ver van Vezprém. Een 13e eeuws fort met een 29 meter hoge donjon. Vanaf het dak van deze woontoren hadden we ook weer een mooi uitzicht over de omgeving. Na nog ruim een uur door de restanten van het grote kasteel te hebben rondgelopen zijn we terug gegaan naar de camping.